سرخوش زسبوى غم پنهانى خويشم
چون زلف تو سرگرم پريشانى خويشم
در بزم وصال تو نگويم زكم و بيش
چون آينه خو كرده به حيرانى خويشم
لب باز نكردم به خروشى و فغانى
من محرم راز دل طوفانى خويشم
يك چند پشيمان شدم از رندى و مستى
عمريست پشيمان زپشيمانى خويشم
از شوق شكرخند لبش جان نسپردم
شرمنده جانان زگران جانى خويشم
بشكسته تر ازخويش نديدم به همه عمر
افسرده دل از خويشم و زندانى خويشم
هر چند امين، بسته دنيا نيم اما
دلبسته ياران خراسانى خويشم
چون زلف تو سرگرم پريشانى خويشم
در بزم وصال تو نگويم زكم و بيش
چون آينه خو كرده به حيرانى خويشم
لب باز نكردم به خروشى و فغانى
من محرم راز دل طوفانى خويشم
يك چند پشيمان شدم از رندى و مستى
عمريست پشيمان زپشيمانى خويشم
از شوق شكرخند لبش جان نسپردم
شرمنده جانان زگران جانى خويشم
بشكسته تر ازخويش نديدم به همه عمر
افسرده دل از خويشم و زندانى خويشم
هر چند امين، بسته دنيا نيم اما
دلبسته ياران خراسانى خويشم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر